De klassieke solitair 

De klassieke solitair
RING: Meister

De solitair is de absolute klassieker onder de verlovingsringen. Ontdek hier de indrukwekkende geschiedenis van deze betoverende ring én hoe je hem het mooiste tot zijn recht kunt laten komen aan jouw ringvinger.

Een traditionele solitairring bestaat uit een smalle, gladde band met een enkele, fonkelende diamant. Meestal wordt gekozen voor de ronde, briljant-geslepen diamant, al zijn andere slijpvormen zoals de langwerpige baguette en de vierkante princess-slijpvorm ook populair. Bijzonder aan de solitair is dat het lijkt alsof de diamant boven de ring zweeft: hij wordt vastgehouden door vier of zes ‘klauwtjes’. Deze chaton-zetting houdt de diamant op zijn plek en doordat de zetting open is, valt het licht optimaal door de diamant en schittert hij optimaal.

Schitterende uitvinding

De chaton-zetting werd in 1886 bedacht door Charles Lewis Tiffany. Inderdaad: de oprichter van het wereldberoemde Tiffany & Co. De zetting wordt daarom ook wel de Tiffany-zetting genoemd. Voor 1886 werden diamanten in het goud van de ring gezet, waardoor de ring minder hoog was. Hierdoor weerkaatste er ook minder licht in de diamant, met als gevolg dat die minder schitterde. Tegelijk had dat wel als voordeel dat diamanten groter leken. Het is dus niet zo verwonderlijk dat de zetting heel snel heel populair werd.

Een leven lang mooi

Wereldwijd is de solitair de meest verkochte verlovingsring. De klassieke witgouden of platinaring is nog steeds erg geliefd, al zijn er ook prachtige geel- en roségouden varianten. Zo’n mooie ring als deze wil je niet alleen tijdens je verloving dragen, maar je hele leven. Daarom is er de aanschuifring: een gladde of met diamanten bezette ring die perfect aansluit op je solitairring. Zo kun je je verlovings- en je trouwring aan dezelfde vinger dragen als één mooi geheel.